tag:blogger.com,1999:blog-25188033769062455672024-03-12T16:58:12.907-07:00Vette BlogVette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.comBlogger14125tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-21645405159419081082012-08-11T15:08:00.002-07:002012-08-11T15:08:40.815-07:00Vette blog 14: Frank leerde me lopen<br />
<div class="MsoNormal">
Je zou ze de kost moeten geven, al die mensen die op de
eerste verjaardag van hun kind of kleinkind de filmcamera in stelling brengen
om de eerste stapjes vast te leggen. Het is dan ook een belangrijke stap in de
groei naar minder afhankelijkheid en volwassenheid. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Lopen leer je letterlijk met vallen en opstaan. Vooral door
vallen eigenlijk. Dat gestruikel en gestuntel hoort er blijkbaar echt bij,
inclusief de builen en de blauwe plekken. En dat leerproces gaat maar door,
zoals leren praten, leren rekenen, leren liefhebben, enz. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
En leren aan fitness te doen. Aan de hand van een personal
trainer het fitnesspad bewandelen is óók net zo lichamelijk als de eerste
stapjes als kind.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Telkens als ik val roept Frank vrolijk ‘Boem’. Hij prijst me
de hemel in bij elke geslaagde stap, straalt rust en vertrouwen uit en pushed
me om weer door te gaan. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Geloof het of niet, er zijn meerdere keren foto’s en
filmopnames gemaakt van m’n stuntelige schreden op het fitnesspad. Ze zullen
ongetwijfeld nog wel eens getoond worden bij een of andere gelegenheid, waarbij
dan fijntjes gezegd wordt dat het levenspad bewandelen altijd gaat van ‘au’. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Inmiddels kan ik redelijk zelfstandig lopen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Kees<o:p></o:p></div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-23544779627467179152012-05-20T05:09:00.001-07:002012-05-20T05:09:31.294-07:00Vette blog 13 Pijn lijden<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Pijn lijden</b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Bij mijn sportschool, Fitland in Mill, staat weer en nieuw speeltje: een loopband waarbij het loopoppervlak tot een stijgingpercentage van 30 graden ingesteld kan worden. En dat is dus iets meer dan een vals plat.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Lopen met een snelheid van 3 of 4 kilometer per uur stelt niets voor, behalve als het stijl heuvelop gaat. Want dan komt de pijn. Onvermijdelijk. Beenspieren, heupspieren en bilspieren gaan pijn doen. De benen worden heel zwaar, de energie stroomt weg. Dan volgt een dof uitputting-gevoel en op een gegeven moment dringt zich onvermijdelijk de vraag op: Waarom doe ik dit, wil ik wel zo diep gaan?</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Nu weet ik natuurlijk wel wat pijn is. Op de sportschool zoek ik vaker de pijngrenzen op. Maar doet een kwartiertje rustig lopen op een hellend vlak pijn? Is het niet gewoon een miserabel gevoel en niet meer dan dat?</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Ik vraag me af waar ik de wilskracht vandaan haal om door te gaan en grenzen te verleggen als mijn lichaam niet meer wil, ook als mijn hart en ziel al heel hard STOP IK WIL OVERLEVEN hebben geroepen.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Ik probeer mijn gedachten op een ander spoor te zetten. Ik pep me op en verbeeld me dat het slechts een kwestie van afzien is.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
En anders is daar de personal coach nog. Een paar bemoedigende woorden zijn meestal genoeg om me weer even moed te geven. En de techniek natuurlijk. “Hoofd omhoog, borst vooruit, schouders omlaag, denk aan je houding en met losse handen graag!” Daar concentreer ik me dan op.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Als ik me laat ontvallen dat ik nu toch werkelijk dood ga van het lijden, dan zegt Frank rustig: “Nee hoor, je kunt nog praten”.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
En als ik dan in de laatste minuut op de loopband het laatste restje energie in mezelf aanboor en met een bonkend hart de band stilzet dan heb ik niet geleden, dan heb ik geleefd. Zo voelt dat.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Want wat blijft is het gevoel van een grote voldoening en na een poosje voel ik me als herboren.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Maar de spierpijn de dag daarop is er niet minder om.</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
Kees</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<br /></div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-4735419897016122292012-02-18T15:21:00.002-08:002012-02-18T15:27:22.331-08:00Vette blog 12: Douchen in je onderbroek<div class="MsoNormal">Na een sportieve inspanning vind ik het lekker om te douchen. Bij de sportschool doe ik dat in de openbare douches. (Individuele douches zijn er trouwens niet). <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Niet iedereen stapt onder de douche na het sporten. Ik denk dat er mensen zijn die beschaamd zijn om openbaar te douchen in de sportschool. Of misschien is er meer sprake van een ongemakkelijk gevoel? Die douchen thuis (fijner, lekkerder en hygiënischer), of helemaal niet.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Of zijn er gewoon meer preutse mensen dan ik denk? <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Douchen in je blote lijf is toch erg gebruikelijk. Dacht ik.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Maar er zijn jongens en heren die hun boxershort of zwembroek aanhouden onder de openbare douche, ook als alle anderen in hun blote billen in de wasstraat staan. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Ik vind het niet hinderlijk, maar stemt me wel tot nadenken.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Inmiddels weet ik dat het niet in elke cultuur acceptabel is, dat je in het bijzijn van andere mensen in je nakie loopt. Moslimmannen, bijvoorbeeld, mogen de zone tussen navel en knieën niet ontbloten bij andere mannen. En zeker niet als er onreine mannen in de buurt zijn.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Die jongens en mannen douchen met een onderbroek of zwembroek aan. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ieder zijn keuze.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Op de middelbare school zijn er ook binken die het stoer vinden om hun hippe boxershort onder de douche te showen, hoorde ik van een neefje. Wellicht dat ook de moderne mobieltjes leiden tot minder animo voor het bloot douchen. Voor je het weet is er een grapjas die het op facebook plempt. (Nee, bij deze blog is geen foto gevoegd). Misschien ook omdat jongens tegenwoordig al om niks voor homo worden uitgemaakt. Als ze even verkeerd of te lang kijken. En homo-zijn schijnt vreselijk te zijn, dus.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Nu ik er zo over nadenk zijn er eigenlijk toch ook wel mensen die ik liever niet naakt wil zien... en een enkeling weer wel... maar die staat niet bij mij onder de openbare douche.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ook ieder haar keuze.<o:p></o:p><br />
<br />
Kees</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-49117714613201140962012-01-23T09:43:00.002-08:002012-02-18T15:33:13.607-08:00Vette blog 11: Emo-eten<div class="MsoNormal"><span lang="NL">Even wat zwaardere kost.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Laatst las ik ergens dat te veel eten alles te maken heeft met een verwaarlozende opvoeding.... <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Stel dat dat waar is en mijn overgewicht komt door het ‘weg-eten’ van emoties, kan ik dan zelf de vinger op de zere plek leggen wat betreft mijn opvoeding, of heb ik daar een psycholoog voor nodig?<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Dat emo-eten schijnt nogal veel voor te komen. Want het is diepgeworteld in onze maatschappij. Iedereen heeft wel eens last van angsten of depressies. Soms ligt de oorzaak inderdaad in je jonge jaren. Dan worden emoties weggevreten: zoete en vette dingen eten om troost te vinden, bedoel ik. Want als je je rot voelt of verdrietig of gefrustreerd dan ga je meestal meer eten. (Dat is wat anders dan kortdurende gezonde spanning, dan kun je soms geen hap door je keel krijgen).<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">En daar komt nog bij dat veel dikke mensen verdriet of een schaamtegevoel hebben om hun overgewicht, en daar weer meer van gaan eten. Enz.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Tsjonge, werk zat voor een heel leger psychologen.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Hoewel....<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Iedereen kan bij zichzelf nagaan hoe zijn of haar eetgedrag is. Ook is meestal wel na te gaan waar de oorzaak ligt. We hoeven onszelf niet voor de gek te houden.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">De meeste dikke mensen die kampen met écht emotioneel eetgedrag hebben geen baat bij diëten, die kunnen het best enkele afspraken bij de psycholoog maken. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Ik denk dat de basis voor afvallen begint met aandacht voor je leven. Je eerste levensjaren, de jaren daarna en de jaren die nog te gaan zijn. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Aldus dr. Kees.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">De moraal van het verhaal: waarschijnlijk heb je na het bezoek aan je psycholoog vreselijk veel zin in een BigMac. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">En probeer eens LAPT-training, bij een personal trainer. Gewoon doen.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Kees<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL"><br />
</span></div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-37010071565768769392012-01-05T09:24:00.000-08:002012-01-05T13:55:30.594-08:00Vette blog 10: Spiegels in de sportschool<div class="MsoNormal">Een simpele vraag: Waarom hangen er in de sportschool zo’n grote spiegels?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Het antwoord is ook eenvoudig: die spiegels helpen de sporters om te kunnen zien wat ze goed of fout doen bij trainingen. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Dat geldt ook voor mij. Maar toch zijn er momenten dat ik dat helemaal niet wil zien.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Waarom niet? <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Tijd voor wat serieuze bespiegelingen, zo in de eerste dagen van het nieuwe jaar. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Ik vul voor mezelf in mijn hoofd een enquête in:<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Hoe kijk ik in de sportschoolspiegel?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">- vluchtig<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Wat zie ik als ik in de sportschoolspiegel kijk?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">- bleke beentjes<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Wat denk ik als ik in de sportschoolspiegel kijk?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">- het heeft zin die LAPT. Het was destijds een goed besluit<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Wat voel ik als ik in de sportschoolspiegel kijk?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">- tevredenheid, een beetje trots, maar ook een beetje melancholie.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Er bekruipt me ook een onbehaaglijk gevoel: Heb ik mijn eigen enquête eerlijk ingevuld? Herken ik mezelf wel in de spiegel? Of moet ik zeggen <u>die</u> spiegel.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Misschien moet ik leren anders naar mijn spiegelbeeld te kijken. Om er achter te komen wat me werkelijk zoal bezighoud, wat ik echt belangrijk vind in mijn leven, wat me blij maakt of juist niet.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">En wat nog belangrijker is: als ik iets zou willen veranderen in mijn doen en laten, wat doe ik dan?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
Als ik <i><b><u>zo</u></b></i> in de spiegel zou kijken en die enquête voor mezelf zou invullen zou dat een mooi inkijkje in mezelf geven.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ik hoef mijn overpeinzingen gelukkig niet voor iedereen openbaar te maken. Het is mijn privé inkijkje. En ik heb nog een groot geluk: sportschoolspiegels kunnen niet spreken....<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Voor iedereen een sportief en gezond nieuw jaar gewenst. En kijk ook eens wat vaker anders in de spiegel, ik kan het aanbevelen, het bevalt me prima.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Kees</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-23982652833311480772011-12-23T14:22:00.000-08:002011-12-24T17:20:09.119-08:00Vette blog 9: Sensatie voor de spieren<div class="MsoNormal">Sint Nicolaas heeft wat nieuwe speeltjes in de sportschool bezorgd, onder andere een foam-roller. Dit is een dikke, half harde, rol van een metertje lang.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Mijn personal trainer Frank laat me er ruggelings op liggen. Te beginnen halverwege de rug.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“Gewoon met gestrekte rug er op gaan liggen, met de knieën opgetrokken, je buik en billen aanspannen en nu jezelf wat omhoog laten komen. En weer terug. En dat 5 keren”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Het kraakt wat.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“Nu een klein beetje doorrollen, zodat de foam-roller onder de volgende wervel ligt. Weer jezelf op laten komen. En weer terug. Vijf keer graag”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Ook daar kraakt het.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“De volgende wervel, die tussen je schouderbladen. Vijf keer”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Een krakje en een pijntje.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“Volgende”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Pijntje links, pijntje rechts.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“Nu de op één na laatste”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">...!<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“De laatste ook. Hoe voelt het?”<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Alsof er een Thaise masseuse over mijn rug gelopen heeft, Frank.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">“Dan weet ik nog wel een mooie oefening met de foam-roller. Ga er maar weer met je rug op liggen, maar nu een stuk naar rechts draaien. De knieën optrekken, voeten op de grond en nu de benen strekken. Nu zal de rol over je rugspieren rollen die langs de ruggenwervel zitten. Vijf keer”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">O mijn god....<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">“Goed hè? <i><b>Een sensatie voor de spieren, toch?</b></i>! Nu de andere kant, een stuk naar links draaien en weer de spieren over de foam-roller laten rollen”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Ohhh... dat rollen... het lijkt nu een Turkse massage. Ik voel me gekneed en afgemat. Mag het licht wat gedimd, aub.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Niks happy ending, maar wel weldadig. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">“... En nu een leuke oefening voor je bilspieren”.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Straks Frank, nu eigenlijk liever even niet. Ik krijg zin in een kopje thee.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Die oude Sinterklaas weet wel wat hij de sportschool geschonken heeft.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Kees</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-85091886917507895232011-12-11T12:01:00.000-08:002011-12-11T12:01:46.247-08:00Vette blog 8: Een droog lichaam<!--StartFragment--> <br />
<div class="MsoNormal">Het schijnt dat het voor de meeste mannen die in de sportschool komen draait om afslanken, vet verbranden en het tonen van spieren.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Dat van dat afslanken en vet verbranden geloof ik wel, maar het tonen van spieren...? Gaat het tonen van je spieren niet gelijk op met het willen imponeren van het andere geslacht? Terwijl je tegelijkertijd aan andere jongens en mannen laat zien dat je een narcist bent. Lekker elementaire gevoelens zijn dat, het doet me denken aan mijn tienertijd.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Maar stel (ik zeg: <b>stel</b>) dat ik wel mijn spieren wil laten zien, wat moet ik dan doen?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ik heb het eens nagevraagd. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><i>“Je moet eerst droog worden!”</i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>... Wablief?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>“Je moet droogtrainen. Dat wil zeggen dat je conditietraining aan het doen bent voor je spieren en zo voornamelijk lichaamsvet verbrandt”</i>.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Mijn eerstvolgende vraag is dus: hoe begin ik droog te trainen? <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><i>“Met jouw bouw en aanleg is het eenvoudig om te gaan bulken, dus droogtrainen hoeft geen probleem te zijn”.</i><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Euhhh.... bulken?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><i>“Bulken is eten om aan te komen. Je moet namelijk niet te weinig eten, want dan krimt je lichaam qua volume in totaliteit, je vetpercentage maar ook je spiermassa!” </i><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Dus wel diëten, maar jezelf niet uithongeren?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><i>“Ja, en je dient een strak work-out schema plus cardio te volgen, maar dan kun je echt ripped worden. Begrijp je?”</i><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Nee, ik haak af.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ik let op wat ik eet, beweeg meer, sport wat (met nogal vochtige trainingen dus), drink minstens 2 liter water per dag en daar blijf ik redelijk droog bij.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Kees<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><!--EndFragment-->Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-39991175558392304552011-11-18T13:35:00.000-08:002011-11-19T11:10:55.697-08:00Vette blog 7: Het verschil tussen een sportschool en kleutergymHuppelen doe ik niet, dat vind ik zo kinderachtig....<br />
Maar toch...:<br />
<div class="MsoNormal"><span lang="NL">“Loop nu maar naar die muur en draai daar om. Wel rechtop lopen... borst vooruit... schouders omlaag... en nu <i>nog een keer</i>!”<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">“Pak deze bal goed vast en gooi hem zo hard als je kunt op de grond... laat hem maar tot kin-hoogte opstuiteren! En dat <i>10 keer</i>, goed voor je schouders!”<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">“En nu gaan we balanceren op één been. Buig tegelijkertijd voorover en raak de grond. Goed zo.... wisselen van been... nog <i>15 keer</i>!”<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">“Als je dit trekkoord vastpakt dan moet je je ellebogen ver naar achteren trekken. Prima voor je rugspieren... <i>nog 20</i> van deze”.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">“Ga maar liggen... pak het gewicht en rol opzij... nu terugrollen... en weer de andere kant... we gaan dit <i>25 keer</i> herhalen”.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">“Verleg je grens!...vorige keer kon je <i>30 keer</i>... het kan sneller.... <i>40</i> moet nu kunnen....<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">En dan dat zwaaien met kettlebells. Kinderspel.... hup, <i>50 keer</i>.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Beste trainer, alles goed en wel, maar maandag ben ik jarig, voor de <i>59</i><sup><i>e</i></sup><i> kee</i>r.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Ja, dank je, ik ga voor de <i>100</i>.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">LAPT....het is spelenderwijs bewegen, maar ook heel geschikt voor volwassenen.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Hoewel....het schijn dat sommige personal trainers heel zachtjes kinderliedjes zingen tijdens de oefeningen omdat dat prettiger is om op te bewegen. Bewijzen heb ik daar echter niet voor. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Frank, mijn personal trainer, heeft de kwaliteiten van een goede kleutergym-juf. Hij stimuleert, begeleidt, motiveert, hij laat me mijn grenzen verleggen. En dat doet hij erg vakbekwaam. Na een uur trainen met Frank voel ik me moe, afgemat, maar ook als herboren. En de spierpijn komt de dag daarna.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Maandag mag ik me weer een heel uur als kind gedragen... ik sta te trappelen.....<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">En als ik goed mijn best doe, dan wrijft Frank persoonlijk mijn natte ruggetje na het douchen met een heel zachte handdoek droog.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Dat is all-inclusive bij LAPT.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Kees</span><br />
<span lang="NL"><br />
</span><br />
<span lang="NL"><br />
</span></div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-33769647359369079152011-11-04T00:37:00.000-07:002011-11-04T00:37:13.695-07:00Vette blog 6: Streefbeeld<div class="MsoNormal">Het is zover. Mijn buurvrouw zei deze week tegen me: “Kees wat heb je een lekker kontje...”. Waarvan acte. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze er aan toevoegde: “...maar niet in evenwicht met je buik”.</div><div class="MsoNormal">Waarom is mijn uiterlijk zo belangrijk voor anderen? Ga ik naar de sportschool om iets aan mijn uiterlijk te doen, om anderen te plezieren? Gedeeltelijk, maar verder gaat mijn ijdelheid niet. Misschien vindt mijn buurvrouw dat jammer.</div><div class="MsoNormal">Als ik op de sportschool om me heen kijk naar de ‘voorbeeldmensen’ op de affiches, dan wordt ik wat moedeloos. Alleen maar – zogenaamde – perfecte lijven. Jong en zo goed ‘in shape’ dat fitness voor hun helemaal niet nodig is. Allemaal breeduit lachend afgebeeld, terwijl ze in volle actie zijn. Allemaal heel soepel, alsof het geen moeite kost. </div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Gek is dat, want als ik train en fitness dan krijg ik een rode kop en zucht en kreun ik omdat mijn lichaam niet precies doet wat ik zo graag wil. En ik ben daar niet alleen in. Als ik om me heen kijk zie ik zeker voor de helft mensen die helemaal niet het zogenaamde perfecte lichaam hebben. Integendeel. En dat voorbeeldlichaam zullen ze (we) ook niet bereiken.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ik ga misschien zelf een affiche maken met daarop een ander mooi lijf. Niet jong, niet afgetraind. Wel lachend, dat dan wel weer, want fitness is geen straf. Die persoon mag lelijke knieën hebben, putten in de bovenbenen, een waggelkont, love-handles, bierbuikje, flubberende bovenarmen. Het maakt niet uit. Ik zou zo mezelf op het affiche kunnen zetten.</div><div class="MsoNormal">Als je wil dat ik niet mezelf maar jou op de foto zet voor een afbeelding op het affiche, zeg het dan tegen Frank, mijn personal trainer. Be proud. Hij zal het begrijpen en je naam discreet aan me doorgeven.</div><div class="MsoNormal">Dan maak ik dat affiche en dat hang ik dan op bij Fitland. Tussen de affiches met die andere mooie lijven. Beloofd.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Kees</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-5144881318303169202011-11-04T00:32:00.000-07:002011-11-04T18:45:08.378-07:00Vette blog 5: Stabiliteit is de sleutel<div class="MsoNormal">Nu heb ik op de sportschool een goede personal trainer en nu heeft hij het maar steeds over <i>stabiliteit en mobiliteit</i>. En niet over flink trainen op de toestellen en met zware halters werken en rennen op de loopband om af te vallen. Nee, Frank besteedt nogal wat aandacht aan stabiliteitstraining, waarbij de combinatie van kracht en coördinatie centraal staat. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">In het begin vond ik het beledigend: Instabiel? Ik? Labiel? Ik heb nooit geweten dat ik instabiel was.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Geduldig legt Frank het uit: met stabiliteitsoefeningen kan ik een verstoorde balans tussen spiergroepen voorkomen. Geen biceps en triceps oppompen dus, het gaat om de balans in mijn hele lichaam.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"> “Maar”, probeer ik bij Frank, “ik moet toch flink zweten om af te vallen?” Nou dat transpireren komt toch wel. Vooral door veel en hard lopen op de loopband en door werken met – daar heb je ze weer – de kettlebells. (Voor mij dus de killingballs, ze zijn moordend). Eerst stabiliteit en mobiliteit in mijn lijf.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Door het te weinig bewegen in voorgaande jaren zitten veel spiergroepen vastgeroest. Vooral de schouders en de heupen moeten flink losgemaakt worden.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Als mijn spieren en ikzelf op een gecoördineerde manier in een goede houding worden gezet (laat dat maar aan Frank over) dan wordt mijn lichaam stabieler. Want die spieren ondersteunen mijn wervelkolom en mijn gewrichten. Zo leer ik nog eens wat over mijn eigen lijf.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">En wat zegt de psychologie van de koude grond? Dat stabiliteit ook een grotere zekerheid geeft in het dagelijkse leven. En zo is het denk-cirkeltje weer rond: lekker in mijn lichaam zitten, dat is toch eigenlijk het doel waarvoor ik op de sportschool zit?<o:p></o:p><br />
<br />
Kees<br />
<br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-40438745855545956852011-10-14T08:47:00.001-07:002011-10-14T08:55:46.665-07:00Vette blog 4: Kettlebells voor het ijzersterke effectHet zijn toch geen normale fitnessattributen...? Ze zien er niet uit die <i>Kettlebells</i>! Het lijken net Middeleeuwse ijzeren kanonskogels waar een dorpssmid een handvat aan gesmeed heeft. Ze zijn nog het beste te vergelijken met onverslijtbare Russische werktuigen uit de Koude Oorlog-tijd. Daar komt nog bij dat ze zijn zoals ze er uitzien: loeizwaar. Raar eigenlijk ook dat ze een Engelse naam hebben: Kettlebells. Een oer-Nederlandse naam als <i>‘Tilbal</i>’ was ook goed geweest.<br />
<div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Om die tilballen voor mezelf toch een menselijker gezicht te geven, heb ik ze namen gegeven. Die van 12 kg heet Boris, die van 16 kg heet Igor en de 20 kg heet Ivan. De zwaardere krijgen meisjesnamen. Er zit zeker een Olga bij. Met haar heb ik nog niet mogen werken.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Trainen met Kettlebells is erg zwaar, heb ik ondervonden. Het zijn korte maar vreselijk intensieve trainingen. Vooraf zei Frank, mijn personal trainer: “Nu gaan we alles tegelijk trainen: kracht, flexibiliteit, stabiliteit en je uithoudingsvermogen!”. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Nou dat heb ik geweten. God#*>*%. Wat heeft dat ding grote en positieve impact op mijn lichaam! <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">“Explosiever!! Vanuit je heupen!”, stimuleert Frank me. Jawel Frank, maar Ivan doet niet altijd wat ik wil.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">Kettlebelltraining blijkt één van de beste methoden te zijn om een sterker en slanker lichaam te krijgen. De vetverbranding is ongetwijfeld heel hoog. Ik begin er sterk in te geloven. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="NL">En ik ben er al snel achter dat Tilbal ook geen goed woord is, beter is <i>Big-killball</i>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="NL"><br />
</span></div><div class="MsoNormal">Toch kijk ik al uit naar Olga.<br />
<br />
Kees<br />
<br />
<br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-36950318676331664772011-10-08T09:57:00.001-07:002011-10-11T02:16:09.104-07:00Vette blog 3: Strakke billen<div class="MsoNormal">Mijn personal trainer bij Fitland, Frank, zegt dat billen het meest onderschatte deel van ons lichaam zijn. “Je billen vertellen mij iets over jouw conditie”, beweert hij. “Slappe bilspieren, onderrugklachten, heupklachten, het kan allemaal met elkaar te maken hebben”.</div><div class="MsoNormal"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Dat zal best wel, want mijn zitvlak bevindt zich vele uren per dag op een stoel – met veel zitvlees dus – en mijn heup en de rug zijn stram.</div><div class="MsoNormal"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Moet ik nu bilspieroefeningen doen? Zoals gezegd vindt Frank gepaste aandacht voor billen een wezenlijk onderdeel van het opkrikken van mijn conditie. Gelukkig vindt hij ook dat er nog ‘heel veel te redden is’ en dat ik effectieve bilspieroefeningen kan doen met behulp van mijn eigen lichaamsgewicht. En dat heb ik voorlopig zat. Met squats en lunges (ja ik leer snel) moet het lukken. En natuurlijk met een gezond voedingspatroon.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Gelukkig heeft mijn PT niets gezegd over mijn eventuele <i>lelijke</i> billen. Want mijn zitvlak beschouw ik toch wel als één van de intiemste delen van mijn lichaam. Daar praat ik met de nodige gène over. Bovendien ben ik niet zo ijdel dat ik regelmatig achterstevoren voor de spiegel sta. Mijn partner zegt dat het aangezicht van mijn bilpartij haar wel aanstaat en dat ik ‘best wel’ een leuk setje heb.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ik geloof haar. Maar ik wil ‘best wel’ iets aan mijn conditie doen om zo nog sterkere en strakkere bilspieren te krijgen. En omgekeerd.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Dus Frank: goed om die spieren aan beide kanten van mijn bilspleet eens grondig aan te pakken. <i>Spank me</i>; het kan geen kwaad, vet zat. Nog wel.<o:p></o:p><br />
<br />
Kees</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-28624004204485647602011-10-08T09:54:00.000-07:002011-10-11T02:22:27.384-07:00Vette Blog 2: Afvallen begint bij mezelf. Maar waar?<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 796.0pt;">Ik ben te dik en zo vind ik mezelf ook. Behalve een welvaarts-item is het ook een persoonlijk item geworden.</div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 796.0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Want hoewel ik echt te zwaar ben voor mijn lengte, ondervind ik daar geen echte hinder van en ben ik er niet ziek van. Maar mijn huisarts zegt dat dat nog wel komt, binnen de 10 jaar: versleten bloedvaten, krakkemikkige heupen, enz. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">In elk geval heb ik suikerziekte en slik tabletjes om die ziekte een beetje in bedwang te houden. Heb ik diabetis omdat ik te dik ben? Misschien wel, het beïnvloedt de ziekte in elk geval niet gunstig. Bij mijn vorige bezoek aan mijn huisarts wilde hij me een verhoging van de dosis medicijnen voorschrijven. Dat weigerde ik, met de mededeling dat er toch andere mogelijkheden moesten zijn om het ziektebeeldverloop gunstig te beïnvloeden. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><i>Oei</i>, kan ik die uitspraak wel waar maken? Met meer bewegen meer afvallen, dat moet mij helpen. Want als ik minder overgewicht heb dan moet ik een stuk gezonder worden. Alleen: een dieet volgen doe ik niet, want dat helpt niet op lange termijn, wel (veel) meer bewegen dus. Maar hoe?<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Ik denk dat afvallen begint bij goed in mijn vel zitten. En omgekeerd. Ik zal afscheid moeten nemen van bepaalde gedachten en overtuigingen over mezelf en mijn lijf en dan zou het zomaar kunnen dat ik vanzelf afslank naar het figuur dat goed bij mij past. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b>Aktie!!!</b> Ik heb me aangemeld bij een personal coach bij Fitland en sport nu 3x in de week een uur onder persoonlijke begeleiding.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Dus: sorry dokter, even niet de keuze voor meer medicijnen. Ik probeer onvoorwaardelijk van mezelf te houden en hard met mijn – goddelijke – lijf aan de slag te gaan. Ik voel me prima bij die keuze.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Kees<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2518803376906245567.post-32590536353696187322011-10-08T09:51:00.000-07:002011-10-11T02:18:26.996-07:00Vette Blog 1: Te dik! Je zegt het niet tegen een ander. Toch?<div class="MsoNormal">Ik ben in goed gezelschap. De helft van alle Nederlanders is te zwaar. Ik ook. Maar we zeggen het niet zo snel tegen elkaar. Je haalt het gewoon meestal niet in je hoofd iemand in je omgeving te attenderen op het feit dat hij of zij (weer) zwaarder is geworden.</div><div class="MsoNormal"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Het is te pijnlijk om het onderwerp aan te roeren en velen zijn bang dat de ander het als een belediging opvat. Bovendien is het gemakkelijker om te denken: ‘Dat is niet mijn zaak’. Jongeren wijzen elkaar waarschijnlijk wel vaker op het toegenomen gewicht. Kinderen zijn een stuk eerlijker, die zeggen: ‘je bent erg dik’. Of, nog pijnlijker, ‘je hebt een kind in je buik’ .... ik heb het meegemaakt en kon het jong wel een klap verkopen.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Wie mag mij er op wijzen dat ik dik of (weer) dikker ben geworden? Mijn partner, tenminste als het niet vaker is dan een enkele keer. Ook van mijn kinderen kan ik een reactie wel verdragen. En een goede vriend mag desnoods nog zeggen dat hij het waardeert dat ik mijn kostbare gereedschap droog houd onder mijn afdak. Het wordt al moeilijker met de diëtist, die kan beter het woord ‘dik’ maar niet in de mond nemen. Ach, eerlijk gezegd wil ik eigenlijk van niemand horen dat ik zwaarder ben geworden. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">En mijn huisarts? Hij mag wel iets zeggen over mijn overgewicht. En over de gevolgen voor mijn lichamelijk en geestelijk welbevinden.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal">Alleen: ook mijn huisarts houdt het liefst zijn mond. Zou hij een afkeer hebben van dikke patiënten? Zou hij bang zijn om me te beledigen? Toen ik laatst bij hem was met een overbelaste enkel, gaf hij me allerlei nuttige adviezen. Maar toen ik weer buiten stond vroeg ik het me af: waarom zegt hij het niet recht in mijn gezicht: <i>je bent 20 kilo te zwaar, vetklep!!</i>!</div><div class="MsoNormal"><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Kees<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Vette Bloghttp://www.blogger.com/profile/04446077593327820456noreply@blogger.com0